Βάλτε πινέζα στο καλυμμαύ’

Όπως ξέρετε, τα καλυμμαύκια των παπάδων, των δεσποτάδων και των καλογέρων είναι ολοστρόγγυλα και μπορείς να τα φορέσεις όπως να ‘ναι. Το μπρος – πίσω, το αριστερά – δεξιά, το άνω - κάτω και πλαγίως -που λέει ο λόγος-, καθώς όπως είπαμε όπως και να το φορέσεις το ίδιο είναι, το ίδιο φαίνεται. Εάν λοιπόν θέλεις να το φοράς σε μια θέση και να μην γυρίζει όπως να ‘ναι, πρέπει να το καρφώνεις.

Οι καλόγεροι που φοράν τα καλυμμαύκια, δεν φημίζονται για την σταθερότητα των θέσεών τους: όπως τους συμφέρει κάθε φορά.

Από τον συνδυασμό λοιπόν των ιδιοτήτων του καλυμμαυκιού και της ταχτικής των καλογέρων, η λαϊκή θυμοσοφία γέννησε και τον παροιμιώδη λόγο: «βάλε πινέζα στο καλυμμαύκι», για να δηλώνει αυτούς που δεν έχουν σταθερές θέσεις αλλά εμφανίζονται να έχουν άλλες εδώ κι άλλες εκεί, άλλες σήμερα, άλλες χθες κι άλλες αύριο.

Έτσι κάπως συμπεριφέρνονται οι πολιτικοί -και οι πολιτικάντηδες- μας της Χαλκιδικής –εκτός ελαχίστων γνωστών και φωτεινών εξαιρέσεων.

Στην Κασσάνδρα -ας πούμε- συμφωνούν με την γνώμη των κατοίκων και των Δημοτικών Συμβουλίων για την δημιουργία ενός Δήμου με την ένωση των δύο σημερινών, Κασσάνδρας και Παλλήνης. Σύμφωνα με την λογική τους, των Δύο Δήμων στην Χαλκιδική, όλοι οι υπόλοιποι εκτός Κασσάνδρας πρέπει να είναι ένας Δήμος.

Στον Πολύγυρο, που θέλει να ισχυροποιηθεί απέναντι στα Μουδανιά, μιλάνε για δύο Δήμους, ή και για έναν σε όλη την Χαλκιδική, φυσικά με έδρα τον Πολύγυρο. Δηλαδή να καταργήσουμε τους Δήμους και να κρατήσουμε την Νομαρχία.

Στα Μουδανιά, που θέλουν να ισχυροποιηθούν απέναντι στον Πολύγυρο, προτείνουν τρεις Δήμους στην Χαλκιδική για να φύγει η Βόρεια και τα Ζερβοχώρια και άρα να αδυνατίσει ο Δήμος Πολυγύρου.

Στην Αρναία, που θέλει να είναι έδρα Δήμου, Ζωγραφίζουν ανάλογα.

Έχουν ένα σενάριο για κάθε χωριό, ανάλογα με τον καημό του, και μερικά ζευγάρια «ευήκοα ώτα» για κάθε περίσταση. Σου λέει, αν πάρω τώρα αυτή την θέση, πως θα πάω αύριο σ’ αυτό το χωριό να ζητήσω την ψήφο τους; Ας γυρίσω το καλυμμαύ’.

Και νομίζουν όλοι αυτοί οι στρουθοκάμηλοι ότι ο κόσμος δεν τους βλέπει και δεν καταλαβαίνει. Κούνια που τους κούναγε.