Βλέποντας το ύφος και την κίνηση των δύο πρωταγωνιστών της φωτογραφίας, εύκολο είναι να εικάσεις ότι η κ. Μπιρμπίλη συγχαίρει (ή επιβραβεύει) τον κ. Δριβελέγκα για την στάση του. Κι αν αυτό είναι λίγο παρακινδυνευμένο να το πούμε, τουλάχιστον δεν φαίνεται να τον μαλώνει. Φιλικά τον χτυπάει στον ώμο, όπως κάνεις με τα καλά παιδιά που δεν κάνουν αταξίες ή μαθαίνουν καλά τα μαθήματά τους.
Η φωτογραφία είναι από ένα ρεπορτάζ της εφημερίδας «ΤΑ ΝΕΑ» (22-1-2011) για το περίφημο θέμα των περιοχών Natura, για το οποίο φαίνεται να ξεσηκώθηκε λάβρος κι ο δικός μας κυβερνητικός βουλευτής.
Δεν είναι το θέμα μας βέβαια οι περιοχές Natura και το αν σωστά ή λάθος η κ. Μπιρμπίλη προτίθεται να αυξήσει το όριο οικοδομικής αρτιότητας για τα εκτός σχεδίου αγροτεμάχια. Άλλο είναι το θέμα μας. Το θέμα μας είναι η στάση του κ. Δριβελέγκα στο θέμα της Μεταλλουργίας Χρυσού. Θα περίμενε κανείς, για ένα τόσο μεγάλο περιβαλλοντικό ζήτημα της Χαλκιδικής, να έβγαινε κάποια στιγμή ο βουλευτής μας και να έπαιρνε μια θέση. Κατά καιρούς τον βλέπουμε να τοποθετείται στα κανάλια και στα ραδιόφωνα για μύρια όσα, δευτερεύοντα και τριτεύοντα θέματα εύκολης πολιτικής. Δεν βρήκε άραγε τον χρόνο να πει μια λέξη για το μεγαλύτερο θέμα της Χαλκιδικής; Τόσες διαδηλώσεις, «διαβουλεύσεις», συμβούλια, έγιναν κι έγιναν, κι αυτός τίποτα, σιγήν ιχθύος. Τι να υποθέσουμε; Δεν έχει θέση; Δεν ξέρει; Δεν τολμά; Κρύβεται; Φοβάται την σύγκρουση με τον Πάχτα; Τι απ’ όλα;
Τα λέμε αυτά, όχι γιατί θέλουμε να τον απαξιώσουμε ή να τον πολεμήσουμε, ίσα – ίσα που τρέφαμε ελπίδες ότι θα στεκόταν παλικαρίσια όρθιος απέναντι στα σχέδια καταστροφής του τόπου μας, όπως το έκανε ως βουλευτής της αντιπολίτευσης τότε με το Βατοπέδι. Κι ούτε βέβαια για να αντιπαραθέσουμε την στάση του με εκείνη του άλλου κυβερνητικού βουλευτή που τάχθηκε ξεφωνημένα με την Μεταλλουργία Χρυσού από όποια θέση κι αν «υπηρέτησε» τον Νομό. Δεν το λέμε για να ζηλέψει την στάση του κ. Λαφαζάνη. Το λέμε για να μην νομίζει κι αυτός ότι δεν τον βλέπουμε. Τον βλέπουμε και περιμένουμε περισσότερη παλικαριά απ’ αυτόν, όσο είναι καιρός, γιατί μετά, ότι και να λέει θα λέγεται καιροσκοπισμός, στην πολιτική καθομιλουμένη.
Η φωτογραφία είναι από ένα ρεπορτάζ της εφημερίδας «ΤΑ ΝΕΑ» (22-1-2011) για το περίφημο θέμα των περιοχών Natura, για το οποίο φαίνεται να ξεσηκώθηκε λάβρος κι ο δικός μας κυβερνητικός βουλευτής.
Δεν είναι το θέμα μας βέβαια οι περιοχές Natura και το αν σωστά ή λάθος η κ. Μπιρμπίλη προτίθεται να αυξήσει το όριο οικοδομικής αρτιότητας για τα εκτός σχεδίου αγροτεμάχια. Άλλο είναι το θέμα μας. Το θέμα μας είναι η στάση του κ. Δριβελέγκα στο θέμα της Μεταλλουργίας Χρυσού. Θα περίμενε κανείς, για ένα τόσο μεγάλο περιβαλλοντικό ζήτημα της Χαλκιδικής, να έβγαινε κάποια στιγμή ο βουλευτής μας και να έπαιρνε μια θέση. Κατά καιρούς τον βλέπουμε να τοποθετείται στα κανάλια και στα ραδιόφωνα για μύρια όσα, δευτερεύοντα και τριτεύοντα θέματα εύκολης πολιτικής. Δεν βρήκε άραγε τον χρόνο να πει μια λέξη για το μεγαλύτερο θέμα της Χαλκιδικής; Τόσες διαδηλώσεις, «διαβουλεύσεις», συμβούλια, έγιναν κι έγιναν, κι αυτός τίποτα, σιγήν ιχθύος. Τι να υποθέσουμε; Δεν έχει θέση; Δεν ξέρει; Δεν τολμά; Κρύβεται; Φοβάται την σύγκρουση με τον Πάχτα; Τι απ’ όλα;
Τα λέμε αυτά, όχι γιατί θέλουμε να τον απαξιώσουμε ή να τον πολεμήσουμε, ίσα – ίσα που τρέφαμε ελπίδες ότι θα στεκόταν παλικαρίσια όρθιος απέναντι στα σχέδια καταστροφής του τόπου μας, όπως το έκανε ως βουλευτής της αντιπολίτευσης τότε με το Βατοπέδι. Κι ούτε βέβαια για να αντιπαραθέσουμε την στάση του με εκείνη του άλλου κυβερνητικού βουλευτή που τάχθηκε ξεφωνημένα με την Μεταλλουργία Χρυσού από όποια θέση κι αν «υπηρέτησε» τον Νομό. Δεν το λέμε για να ζηλέψει την στάση του κ. Λαφαζάνη. Το λέμε για να μην νομίζει κι αυτός ότι δεν τον βλέπουμε. Τον βλέπουμε και περιμένουμε περισσότερη παλικαριά απ’ αυτόν, όσο είναι καιρός, γιατί μετά, ότι και να λέει θα λέγεται καιροσκοπισμός, στην πολιτική καθομιλουμένη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου