Αποσπάσματα από συνέντευξη του ΥΠΕΚΑ, κ. Γ. Παπακωνσταντίνου.
Την οργή του για τους «Αγανακτισμένους» εκφράζει με έντονο τρόπο για πρώτη φορά ο υπουργός Περιβάλλοντος, Γ.Παπακωνσταντίνου. Χαρακτηρίζει δείγμα φασισμού τους οργανωμένους προπηλακισμούς και μιλάει για εκτροχιασμό στις αυθόρμητες εκδηλώσεις πολιτών. Διερωτάται μάλιστα: «Πού ήταν όλοι αυτοί οι "Αγανακτισμένοι" τα περασμένα χρόνια». Σε ό,τι αφορά τα αυθαίρετα διασαφηνίζει πως δεν θα γίνουν «τακτοποιήσεις» σε ευαίσθητες περιοχές και ότι θα ισχύσει το «περιβαλλοντικό ισοδύναμο», όπως έγινε και με τους ημιυπαίθριους.
Σε συνέντευξή του στα «Νέα» αναφερόμενους στους «Αγανακτισμένους» είπε: «Θεωρώ ότι οι μεν οργανωμένοι προπηλακισμοί είναι δείγμα φασισμού, οι δε πραγματικά αυθόρμητες εκδηλώσεις με ανησυχούν πολύ γιατί δείχνουν έναν ευρύτερο εκτροχιασμό στις στάσεις και στις συμπεριφορές συμπολιτών. Πού ήταν όμως, όλοι αυτοί οι «Αγανακτισμένοι» τα περασμένα χρόνια; Γιατί δεν αντέδρασαν τότε, στις πολιτικές που μας έφεραν στη σημερινή κατάσταση;»
Από την Βικιπαίδεια, για τον Μιχάλη Παπακωνσταντίνου
O Μιχάλης Παπακωνσταντίνου (1919 – 17 Ιανουαρίου 2010) ήταν Έλληνας πολιτικός και συγγραφέας. Χρημάτισε μεταξύ άλλων Υπουργός Εξωτερικών από το 1992 ως το 1993.
Βιογραφικό
Γεννήθηκε στην Κοζάνη και ακολούθησε νομικές σπουδές πρώτα στο ΑΠΘ και έπειτα σε πανεπιστήμια του εξωτερικού. Στην Αγγλία και στη Γερμανία σπούδασε Δημόσιο Διεθνές Δίκαιο στα Πανεπιστήμια του Μάντσεστερ, του Κέιμπριτζ και της Χαϊδελβέργης.
Εξελέγη για πρώτη φορά βουλευτής το 1961 με την Ένωση Κέντρου και εκλεγόταν συνεχώς ως το 1967. Στην κυβέρνηση του Γεωργίου Παπανδρέου ήταν Υφυπουργός Αμύνης το 1964. Από το 1976 ως το 1977 ήταν γενικός γραμματέας της ΕΔΗΚ. Έγινε μέλος της Νέας Δημοκρατίας το 1978 και από τότε εκλεγόταν βουλευτής συνεχώς. Χρημάτισε Υπουργός Γεωργίας, Δικαιοσύνης και εν συνεχεία Υπουργός Εξωτερικών από τις 7 Αυγούστου του 1992 ως τις 13 Οκτωβρίου 1993 στην κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας.
Ήταν τακτικός αρθρογράφος σε εφημερίδες της Αθήνας και της Θεσσαλονίκης, καθώς επίσης και σε ξένα περιοδικά. Διετέλεσε εταίρος της Εταιρείας Μακεδονικών Σπουδών, συνεργάτης του Ιδρύματος Μελετών της Χερσονήσου του Αίμου, μέλος του Εθνικού Συμβουλίου της Ευρωπαϊκής Κινήσεως. Το 1995 βραβεύτηκε με το βραβείο Ιπεκτσί για την ελληνοτουρκική φιλία.
Ο Μιχάλης Παπακωνσταντίνου απεβίωσε σε ηλικία 91 ετών το 2010. Ανιψιός του, γιος του αδερφού του, είναι ο σημερινός Υπουργός Οικονομικών Γιώργος Παπακωνσταντίνου.
Σημείωση (δική μας)
Ο Μιχάλης Παπακωνσταντίνου δεν είχε παιδιά.
Σύντομο βιογραφικό του ΥΠΕΚΑ, κ. Γ. Παπακωνσταντίνου, από την ιστοσελίδα του
Γεννήθηκε στην Αθήνα στις 30 Οκτωβρίου 1961.
Έγγαμος με τη συγγραφέα Jacoline Vinke. Έχει δύο παιδιά, το Νικόλα-Στέργιο και το Στέφανο.
Επάγγελμα: Οικονομολόγος. Εργάστηκε στον Οργανισμό Οικονομικής Συνεργασίας και Ανάπτυξης (ΟΟΣΑ) στην Γαλλία (1988-98). Δίδαξε οικονομικά στο Τμήμα Διοικητικής Επιστήμης και Τεχνολογίας του Οικονομικού Πανεπιστημίου Αθηνών (2003-2007). Διατέλεσε Σύμβουλος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής σε θέματα πολιτικής έρευνας και Κοινωνίας της Πληροφορίας, με συμμετοχή σε διεθνείς ερευνητικές συνεργασίες (2004-2007).
Σπουδές: Πρώτο πτυχίο: B.Sc. (Economics), London School of Economics, Πανεπιστήμιο του Λονδίνου.
Μεταπτυχιακό: M.A. (Economics), New York University.
Διδακτορικό: Ph.D (Economics), London School of Economics, Πανεπιστήμιο του Λονδίνου.
Ξένες γλώσσες: Αγγλικά, Γαλλικά.
Ορισμός από την Βικιπαίδεια
Ο νεποτισμός είναι η οικογενειοκρατία, η οποία εκδηλώνεται με την παραχώρηση θέσεων και αξιωμάτων σε συγγενείς και φίλους. Είναι η εκμετάλλευση από κάποιον του αξιώματος ή της θέσης που κατέχει, για να προωθήσει συγγενικά ή άλλα πρόσωπα του περιβάλλοντός του σε θέσεις κι αξιώματα χωρίς αξιοκρατικά κριτήρια. Η πρακτική αυτή εμφανίζεται συνήθως στην πολιτική και τη θρησκεία. Ο όρος νεποτισμός προέρχεται από τη λατινική λέξη νέπος (nepos, γεν. nepotis) που σημαίνει «ανεψιός» ή «εγγονός».
Μετά τα ανωτέρω παραθέματα, καταλαβαίνουμε το δίκιο του κ. Παπακωνσταντίνου που αγανακτεί με τον «εκτροχιασμό» των «αγανακτισμένων». Που ήταν αλήθεια οι αγανακτισμένοι όταν χτιζόταν ο νεποτισμός της οικογένειας Παπακωνσταντίνου; Όταν το παιδί σπούδαζε στο London School of Economics και στην συνέχεια -μόλις τελείωσε, στα 27 του χρόνια- βρήκε αμέσως δουλειά στον ΟΟΣΑ και στην συνέχεια ακολούθησε την γνωστή καριέρα των γόνων; Που ήταν όλοι αυτοί οι αγανακτισμένοι, όταν το παιδί διάλεγε τις δουλειές την επαύριο της αποφοίτησής του; Δεκαοχτώ χρονών τέλειωσε το λύκειο, και τέσσερα το πανεπιστήμιο και τέσσερα μεταπτυχιακό και ντοκτορά (κατ’ ελάχιστο) και δύο στρατό (αν πήγε) μας κάνει 28 (κατ’ ελάχιστο). Αυτός στα 27 του, δούλευε.
Κι αφού ο φλούφλης -ελέω θείου- βρήκε δουλειά στον ΟΟΣΑ –παρακαλώ-, στην συνέχεια, ακολουθώντας τον πεπατημένο δρόμο, αναρριχήθηκε στην πολιτική με την προίκα –πάλι του θείου- για να μας προκύψει σύμβουλος του Σημίτη –κατ’ αρχήν- και υπουργός οικονομικών -εν μέσω κρίσης- του Γιωργάκη –εδώ κι αν βρίσκει ο νεποτισμός τον ορισμό του.
Και αφού ο φλούφλης τα έκανε ρόιδο με τα οικονομικά της χώρας, τον έστειλαν με «δυσμενή» στο ΥΠΕΚΑ για να «αναμορφώσει τα αυθαίρετα», να ξεπουλήσει ότι μπορεί και όσο-όσο και να αδειοδοτήσει την μεταλλουργία χρυσού του Μπόμπολα, αφού –άλλωστε- έγιναν όλα καθώς πρέπει, όπως λέει.
Έχει δίκιο λοιπόν ο κ. Παπακωνσταντίνου που απορεί και εξανίσταται με τους αγανακτισμένους, γιατί κατά βάθος φοβάται μην ζητήσουν τον πραγματικό λογαριασμό για την κατάντια της χώρας και της κοινωνίας μας. Μεταξύ μας, από την φάτσα του, όταν μιλάει, πρέπει να φοβάται πολύ το παιδί.
Φοβάται την μήνη του κόσμου μην τον βρει στον δρόμο του, και «εκφράσει» την αγανάκτησή του για τον τρόπο που χτίστηκε το πολιτικό σκηνικό στην χώρα μας με τους ανίκανους γόνους των «καλών οικογενειών», που έφεραν την χώρα στον γκρεμό.
Την οργή του για τους «Αγανακτισμένους» εκφράζει με έντονο τρόπο για πρώτη φορά ο υπουργός Περιβάλλοντος, Γ.Παπακωνσταντίνου. Χαρακτηρίζει δείγμα φασισμού τους οργανωμένους προπηλακισμούς και μιλάει για εκτροχιασμό στις αυθόρμητες εκδηλώσεις πολιτών. Διερωτάται μάλιστα: «Πού ήταν όλοι αυτοί οι "Αγανακτισμένοι" τα περασμένα χρόνια». Σε ό,τι αφορά τα αυθαίρετα διασαφηνίζει πως δεν θα γίνουν «τακτοποιήσεις» σε ευαίσθητες περιοχές και ότι θα ισχύσει το «περιβαλλοντικό ισοδύναμο», όπως έγινε και με τους ημιυπαίθριους.
Σε συνέντευξή του στα «Νέα» αναφερόμενους στους «Αγανακτισμένους» είπε: «Θεωρώ ότι οι μεν οργανωμένοι προπηλακισμοί είναι δείγμα φασισμού, οι δε πραγματικά αυθόρμητες εκδηλώσεις με ανησυχούν πολύ γιατί δείχνουν έναν ευρύτερο εκτροχιασμό στις στάσεις και στις συμπεριφορές συμπολιτών. Πού ήταν όμως, όλοι αυτοί οι «Αγανακτισμένοι» τα περασμένα χρόνια; Γιατί δεν αντέδρασαν τότε, στις πολιτικές που μας έφεραν στη σημερινή κατάσταση;»
Από την Βικιπαίδεια, για τον Μιχάλη Παπακωνσταντίνου
O Μιχάλης Παπακωνσταντίνου (1919 – 17 Ιανουαρίου 2010) ήταν Έλληνας πολιτικός και συγγραφέας. Χρημάτισε μεταξύ άλλων Υπουργός Εξωτερικών από το 1992 ως το 1993.
Βιογραφικό
Γεννήθηκε στην Κοζάνη και ακολούθησε νομικές σπουδές πρώτα στο ΑΠΘ και έπειτα σε πανεπιστήμια του εξωτερικού. Στην Αγγλία και στη Γερμανία σπούδασε Δημόσιο Διεθνές Δίκαιο στα Πανεπιστήμια του Μάντσεστερ, του Κέιμπριτζ και της Χαϊδελβέργης.
Εξελέγη για πρώτη φορά βουλευτής το 1961 με την Ένωση Κέντρου και εκλεγόταν συνεχώς ως το 1967. Στην κυβέρνηση του Γεωργίου Παπανδρέου ήταν Υφυπουργός Αμύνης το 1964. Από το 1976 ως το 1977 ήταν γενικός γραμματέας της ΕΔΗΚ. Έγινε μέλος της Νέας Δημοκρατίας το 1978 και από τότε εκλεγόταν βουλευτής συνεχώς. Χρημάτισε Υπουργός Γεωργίας, Δικαιοσύνης και εν συνεχεία Υπουργός Εξωτερικών από τις 7 Αυγούστου του 1992 ως τις 13 Οκτωβρίου 1993 στην κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας.
Ήταν τακτικός αρθρογράφος σε εφημερίδες της Αθήνας και της Θεσσαλονίκης, καθώς επίσης και σε ξένα περιοδικά. Διετέλεσε εταίρος της Εταιρείας Μακεδονικών Σπουδών, συνεργάτης του Ιδρύματος Μελετών της Χερσονήσου του Αίμου, μέλος του Εθνικού Συμβουλίου της Ευρωπαϊκής Κινήσεως. Το 1995 βραβεύτηκε με το βραβείο Ιπεκτσί για την ελληνοτουρκική φιλία.
Ο Μιχάλης Παπακωνσταντίνου απεβίωσε σε ηλικία 91 ετών το 2010. Ανιψιός του, γιος του αδερφού του, είναι ο σημερινός Υπουργός Οικονομικών Γιώργος Παπακωνσταντίνου.
Σημείωση (δική μας)
Ο Μιχάλης Παπακωνσταντίνου δεν είχε παιδιά.
Σύντομο βιογραφικό του ΥΠΕΚΑ, κ. Γ. Παπακωνσταντίνου, από την ιστοσελίδα του
Γεννήθηκε στην Αθήνα στις 30 Οκτωβρίου 1961.
Έγγαμος με τη συγγραφέα Jacoline Vinke. Έχει δύο παιδιά, το Νικόλα-Στέργιο και το Στέφανο.
Επάγγελμα: Οικονομολόγος. Εργάστηκε στον Οργανισμό Οικονομικής Συνεργασίας και Ανάπτυξης (ΟΟΣΑ) στην Γαλλία (1988-98). Δίδαξε οικονομικά στο Τμήμα Διοικητικής Επιστήμης και Τεχνολογίας του Οικονομικού Πανεπιστημίου Αθηνών (2003-2007). Διατέλεσε Σύμβουλος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής σε θέματα πολιτικής έρευνας και Κοινωνίας της Πληροφορίας, με συμμετοχή σε διεθνείς ερευνητικές συνεργασίες (2004-2007).
Σπουδές: Πρώτο πτυχίο: B.Sc. (Economics), London School of Economics, Πανεπιστήμιο του Λονδίνου.
Μεταπτυχιακό: M.A. (Economics), New York University.
Διδακτορικό: Ph.D (Economics), London School of Economics, Πανεπιστήμιο του Λονδίνου.
Ξένες γλώσσες: Αγγλικά, Γαλλικά.
Ορισμός από την Βικιπαίδεια
Ο νεποτισμός είναι η οικογενειοκρατία, η οποία εκδηλώνεται με την παραχώρηση θέσεων και αξιωμάτων σε συγγενείς και φίλους. Είναι η εκμετάλλευση από κάποιον του αξιώματος ή της θέσης που κατέχει, για να προωθήσει συγγενικά ή άλλα πρόσωπα του περιβάλλοντός του σε θέσεις κι αξιώματα χωρίς αξιοκρατικά κριτήρια. Η πρακτική αυτή εμφανίζεται συνήθως στην πολιτική και τη θρησκεία. Ο όρος νεποτισμός προέρχεται από τη λατινική λέξη νέπος (nepos, γεν. nepotis) που σημαίνει «ανεψιός» ή «εγγονός».
Μετά τα ανωτέρω παραθέματα, καταλαβαίνουμε το δίκιο του κ. Παπακωνσταντίνου που αγανακτεί με τον «εκτροχιασμό» των «αγανακτισμένων». Που ήταν αλήθεια οι αγανακτισμένοι όταν χτιζόταν ο νεποτισμός της οικογένειας Παπακωνσταντίνου; Όταν το παιδί σπούδαζε στο London School of Economics και στην συνέχεια -μόλις τελείωσε, στα 27 του χρόνια- βρήκε αμέσως δουλειά στον ΟΟΣΑ και στην συνέχεια ακολούθησε την γνωστή καριέρα των γόνων; Που ήταν όλοι αυτοί οι αγανακτισμένοι, όταν το παιδί διάλεγε τις δουλειές την επαύριο της αποφοίτησής του; Δεκαοχτώ χρονών τέλειωσε το λύκειο, και τέσσερα το πανεπιστήμιο και τέσσερα μεταπτυχιακό και ντοκτορά (κατ’ ελάχιστο) και δύο στρατό (αν πήγε) μας κάνει 28 (κατ’ ελάχιστο). Αυτός στα 27 του, δούλευε.
Κι αφού ο φλούφλης -ελέω θείου- βρήκε δουλειά στον ΟΟΣΑ –παρακαλώ-, στην συνέχεια, ακολουθώντας τον πεπατημένο δρόμο, αναρριχήθηκε στην πολιτική με την προίκα –πάλι του θείου- για να μας προκύψει σύμβουλος του Σημίτη –κατ’ αρχήν- και υπουργός οικονομικών -εν μέσω κρίσης- του Γιωργάκη –εδώ κι αν βρίσκει ο νεποτισμός τον ορισμό του.
Και αφού ο φλούφλης τα έκανε ρόιδο με τα οικονομικά της χώρας, τον έστειλαν με «δυσμενή» στο ΥΠΕΚΑ για να «αναμορφώσει τα αυθαίρετα», να ξεπουλήσει ότι μπορεί και όσο-όσο και να αδειοδοτήσει την μεταλλουργία χρυσού του Μπόμπολα, αφού –άλλωστε- έγιναν όλα καθώς πρέπει, όπως λέει.
Έχει δίκιο λοιπόν ο κ. Παπακωνσταντίνου που απορεί και εξανίσταται με τους αγανακτισμένους, γιατί κατά βάθος φοβάται μην ζητήσουν τον πραγματικό λογαριασμό για την κατάντια της χώρας και της κοινωνίας μας. Μεταξύ μας, από την φάτσα του, όταν μιλάει, πρέπει να φοβάται πολύ το παιδί.
Φοβάται την μήνη του κόσμου μην τον βρει στον δρόμο του, και «εκφράσει» την αγανάκτησή του για τον τρόπο που χτίστηκε το πολιτικό σκηνικό στην χώρα μας με τους ανίκανους γόνους των «καλών οικογενειών», που έφεραν την χώρα στον γκρεμό.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου