Έχει ο καιρός γυρίσματα

Βλέποντας κάθε φορά στο Aristotelis TV, τον κ. Πάχτα να ναρκισσεύεται στο Δημοτικό Συμβούλιο επαναλαμβάνοντας τα, μέχρι αποπληξίας, κενά, τετριμμένα, υποκριτικά και ψεύτικα λογύδριά του, (περί ανάπτυξης… και δημοκρατίας… και η επένδυση… και οι θέσεις εργασίας… και όλοι μαζί… και η νομιμότητα… και η πατρίδα… και οι πρόγονοί μας… και οι αγώνες μας…) μπροστά στα όμματα των υπηκόων συμβούλων του που παρακολουθούν εκστασιασμένοι, στον οίστρο του, τον σπουδαίο και σοφό αρχηγό τους, δεν μπορώ να αποφύγω τον πειρασμό του παραλληλισμού με τον άλλοτε κραταιό -και μέχρι παθήσεως ναρκισσευόμενο επίσης- σύντροφό του στο ΠΑΣΟΚ και τελευταίως VIP τρόφιμο στο μπαλαούρο του Κορυδαλλού, τον Άκη Τσοχατζόπουλο τον επονομαζόμενο και ωραίο Μπρούμελ.

Κι εκείνος το πάλαι ποτέ, όταν μιλούσε και μιλούσε με ύφος περισπούδαστο σαράντα καρδιναλίων, στο τέλος σε άφηνε μονίμως με το ερώτημα: τι είπε; Γιατί συνήθως δεν έλεγε τίποτα. Λόγια, λόγια της δεκάρας, κενά περιεχομένου. Ήταν όλα ο φερετζές του…. απατεώνα.

Κι εκείνος στην παντοδυναμία του, μιλούσε κι έβλεπε με απλανές βλέμμα μακριά στον ορίζοντα, μη καταδεχόμενος να δει κανέναν στα μάτια, γιατί τα μάτια προδίδουν την κενότητα και το ψέμα.

Κι εκείνος στην παντοδυναμία του νόμιζε πως μπορούσε να παρανομεί και να κλέβει χωρίς φόβο και τσίπα. Που να φανταζόταν ότι θα έρχονταν μέρες που θα «σκιζόταν το καταπέτασμα του ναού στα δύο» και θα έβγαιναν στο φως της ημέρας τα εγκλήματά του;

Οι εκλογές που έγιναν και αυτές που θα ακολουθήσουν, με τα αποτελέσματα που προαλείφονται στον ορίζοντα, αν μη τι άλλο, μας προδιαθέτουν για το πως οι μέρες που έρχονται θα έχουν ενδιαφέρον, πολύ ενδιαφέρον για πολλούς. Κάποιοι θα χάσουν και τον ύπνο τους.