ΠΑΥΛΟΣ ΠΑΥΛΙΔΗΣ- Θα ' ρθει μια μέρα...

• 
  

  Στα ορυχεία στις σπηλιές βρήκαν τα μονοπάτια σου
  μα το χρυσάφι τα παιδιά το'χουνε κρύψει από καιρό
  σε μια θαλασσινή σπηλιά σ' ένα απότομο γκρεμό
  θα'ρθεί μια μέρα που θ' αφήσω αυτό το φόβο πίσω μου
  θα γίνει δέντρο που θα παίζουν από κάτω τα παιδιά
  θα είναι καπνός από ένα τρένο που σφυρίζει μακρυά..!
• 
  θα'ρθεί μια μέρα που θ' αφήσω αυτό το φόβο πίσω μου
  θα γίνει δέντρο που θα παίζουν από κάτω τα παιδιά
  θα είναι χαρτί που στροβιλίζει ο αέρας μακρυά..
  Και θα ξυπνήσω απ' το βαθύ απ' το μεγάλο λήθαργο
  που με κρατάει μακρυά σου παγωμένο και βουβό
  θα 'ναι μια μέρα βροχερή όταν θα έρθω να σε βρω
  Και θα βαδίσουμε ενάντια στο φριχτό τους τίποτα
  μια σπίθα είναι αρκετή για να ανάψει τη φωτιά
  θα τα ημερέψουμε μαζί τα τρομαγμένα τους σκυλιά.
  
  Ο δικός μας Παύλος Παυλίδης που αγάπησε την περιοχή μας και έγινε φίλος μας.
   
  

  Ενώ όλοι ήταν έτοιμοι να κατέβουν από την σκηνή, ο Παύλος επέλεξε να παίξει αλλό ένα τραγούδι. Αυτό θα ήταν το καινούργιο «Θα ’ρθει μια μέρα», το όποιο όπως εξήγησε έχει γράψει και αφιερώνει στον αγώνα των κατοίκων στις Σκουριές ενάντια στην καταστροφή του φυσικού πλούτου της περιοχής από τα μεταλλεία χρυσού.