Δυστυχώς η Ιερισσός εξακολουθεί να είναι ευλογημένη

His master's voice

Μετά από ολιγωρία (κάποιος μπορεί να υποθέσει και ομηρία) πολλών – πολλών μηνών, επί τέλους, η αντιπολίτευση κάτω από το βάρος του σκανδάλου που έλαβε πανελλήνια διάσταση –κι ευτυχώς για μας- εδέησε να μαζέψει υπογραφές για να φέρει στο Δημοτικό Συμβούλιο το «Θέμα του Βατοπεδίου». Υπέγραψαν προς τούτο οι έξι από τους επτά Δημοτικούς Συμβούλους της αντιπολίτευσης και ένας από την συμπολίτευση, το σύνολο επτά.
Σκοπός της συλλογής των υπογραφών ήταν να αναγκασθεί ο Δήμαρχος και η Πρόεδρος του Δημοτικού Συμβουλίου να φέρουν επί τέλους το θέμα προς συζήτηση, αφού τα προφορικά αιτήματα των Δημοτικών Συμβούλων (συμπολίτευσης και αντιπολίτευσης) δεν εισακουγόταν για μήνες και μήνες. Έπρεπε να βουίξει το πανελλήνιο με τις ασχήμιες των καλογέρων και των υπουργών για να αναθαρρήσουν κάποιοι Δημοτικοί Σύμβουλοι και να ζητήσουν με την υπογραφή τους να συζητηθεί το θέμα.
Βλέπετε είχαμε –και έχουμε- δύο ειδών ομηρίες. Η μία αφορά τους Δημοτικούς Συμβούλους που ακολούθησαν τους χειρισμούς του Δημάρχου, θέλοντας μη θέλοντας, είτε γιατί εξαρτώνται απ’ αυτόν και από τις μισθοδοτούμενες θέσεις (τέσσερις τον αριθμόν, ζωή να έχουν), είτε γιατί συναλλάσσονται επαγγελματικά ή άλλως πως με το Βατοπέδι. Η άλλη ομηρία είναι κομματική. Αφού η κυβέρνηση είναι υπεύθυνη για το σκάνδαλο και μείς είμαστε κομματικοί, πώς να φωνάξουμε και εναντίον ποίου;
Ο Δήμαρχος και η πρόεδρος του Δημοτικού Συμβουλίου, μη μπορώντας πλέον να κάνουν διαφορετικά, συγκάλεσαν Δημοτικό Συμβούλιο για να συζητηθούν δύο πράγματα, όπως ζητούσαν στο έγγραφό τους οι υπογράφοντες Δημοτικοί Σύμβουλοι.

1) Να ξανασυζητήσουν την υποστήριξη του Δήμου στην αγωγή που κατέθεσαν κάτοικοι και Τοπικοί Σύμβουλοι της Ουρανούπολης, υποστήριξη την οποία –υπό την καθοδήγηση του Δημάρχου και του Παπαγεωργίου- είχε αρνηθεί το Δημοτικό Συμβούλιο, πριν ξεσπάσει το σκάνδαλο.
2) Να εξετάσουν την κατάθεση νέας αγωγής εκ μέρους του Δήμου και για τις εκτάσεις της Ουρανούπολης και για την έκταση του Ξηροποτάμου.

Και ενώ βγήκε η πρόσκληση στις 2-10-08 και ορίστηκε Δημοτικό Συμβούλιο για την Δευτέρα 6 Οκτωβρίου, βγήκε εν τω μεταξύ ο Υφυπουργός κ. Κοντός και ανακάλεσε τις δύο Υπουργικές Αποφάσεις με τις οποίες αναγνωρίστηκε από το κράτος η κυριότητα της λίμνης Βιστωνίδας στο Βατοπέδι. Αυτό αποτέλεσε για τους έξι -από τους επτά- Δημοτικούς Συμβούλους που ζήτησαν την σύγκληση του Δημοτικού Συμβουλίου, να αναθεωρήσουν την αίτησή τους και να έρθουν με έγγραφό τους την Δευτέρα στο Δημοτικό Συμβούλιο (όπου είχε μαζευτεί κόσμος), για να πουν ότι το θέμα λύθηκε και άρα δεν συντρέχει λόγος να γίνει το Δημοτικό Συμβούλιο. Συγνώμη και για την ταλαιπωρία. Αστείες συμπεριφορές. Ανεπάρκεια, σκοπιμότητα, ή βλακεία; Διαλέγετε και παίρνετε.
Και βέβαια ήταν θετική εξέλιξη η ανάκληση των υπουργικών αποφάσεων από τον κ. Κοντό, αλλά από αυτό το σημείο μέχρι που να πούμε ότι λύθηκε το θέμα, απέχουμε ακόμα πολύ και δεν ξέρουμε πόσος δρόμος υπάρχει. Φαίνεται ότι –αφού πήρε τέτοια πολιτική διάσταση το σκάνδαλο- θέλησαν να ευλογήσουν τις πρωτοβουλίες της άθλιας κυβέρνησής τους που η ίδια δημιούργησε το θέμα. Κοντολογίς, κομματάρχες χαμηλού επιπέδου.
Άλλο που δεν ήθελαν ο Δήμαρχος και οι συν αυτώ μεσίτες και όμηροι. Άδραξαν την ευκαιρία, υπερακόντισαν και…ουφ, ξαλάφρωσαν.
Δεκαέξι (16) ψήφισαν να μην συζητηθεί το θέμα, διότι δεν συντρέχει λόγος, και ένας (1) να συζητηθεί. Με άλλα λόγια, το Δημοτικό Συμβούλιο, για μια ακόμα φορά, «εζυγίσθει, εμμετρήθει και ευρέθη ελλειπές», πλην ενός.
Θα ρωτούσε κανείς τον Δήμαρχο και τους υποτακτικούς του: Τι λόγο είχαν να μην συζητηθεί το θέμα; Εάν δεν έχεις να φοβηθείς κάτι και είσαι κρυστάλλινος, δέχεσαι όποια συζήτηση, για να μην πούμε ότι πρέπει και να την επιδιώκεις. Όταν αποφεύγεις την συζήτηση, μήνες τώρα, «όπως ο διάολος το θυμιάμα», φαίνεται ότι έχεις λόγους να το κάνεις και ο καθένας είναι ελεύθερος να κάνει τις υποθέσεις και τις εικασίες του. Η στάση σου και οι αμαρτωλές συμμαχίες σου δίνουν τα επιχειρήματα για όλα αυτά που ακούγονται.
Μετά τα παραπάνω τραγελαφικά, δυστυχώς φαίνεται πως η ρήση που ήθελε την Ιερισσό να είναι ευλογημένη, εξακολουθεί να έχει υπόσταση. Ευτυχώς που οι συνήθειες των καλογέρων άλλαξαν εν τω μεταξύ από τα χρόνια τα παλιά, αλλιώς φαντάζεστε μέχρι ποιού σημείου θα εξακολουθούσαν να μας «ευλογούν» με την αντίληψη που κουβαλούν -περί καλής γειτονίας- οι Δημοτικοί μας Σύμβουλοι και ο Δήμαρχος;