ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΕΙΣΤΕ ΜΑΖΙ ΜΑΣ

Ο χώρος αυτός είναι χώρος διαλόγου και μπορεί να φιλοξενήσει τις απόψεις σας. Στείλτε στο email: ierissos@rocketmail.com

Δευτέρα 31 Μαΐου 2010

Ας κάνουμε μια καινούργια αρχή.

Ο Καλλικράτης τελείωσε. Ψηφίστηκε, έγινε νόμος του ελληνικού κράτους και γύρισε μια σελίδα. Η επόμενη μέρα, στο νέο μας διευρυμένο Δήμο, είναι η επόμενη μέρα μιας μάχης που στην συνείδηση αυτών που την έδωσαν, αλλά κι αυτών που την παρακολούθησαν, έχει νικητές και ηττημένους. Εάν ισχυρισθούμε ότι δεν είναι έτσι, προτάσσοντας τις αμπελοφιλοσοφίες του τύπου: «δεν υπάρχουν νικητές και ηττημένοι», θα επιβεβαιώναμε απλώς την υποκρισία μας. Είναι πολύ νωρίς να γυρίσουμε σελίδα, αν και πρέπει. Οι άνθρωποι όμως δεν είναι καραγκιοζοπαίχτες για να αλλάζουν ρόλους και διάθεση όπως στο θέατρο σκιών. Υπάρχει θυμός. Ειπώθηκαν κουβέντες εκατέρωθεν –πολλές ήταν και παραπανίσιες- στα πλαίσια της μάχης για την διεκδίκηση. Θα χρειαστεί χρόνος για να αποφορτισθεί το κλίμα και να πρυτανεύσει η λογική. Οι εκλογές του Νοεμβρίου, μοιραία, θα διεξαχθούν κάτω από το βάρος των γεγονότων που ζήσαμε και των νέων πραγματικοτήτων που διαμορφώθηκαν, θα έχουν έντονο το στοιχείο του τοπικισμού και της καχυποψίας.
Ο πολιτικός χρόνος όμως τρέχει διαφορετικά από τον πραγματικό χρόνο και δεν μπορείς να προγραμματίσεις με σιγουριά πολλά πράγματα. Εάν δεν είσαι έτοιμος την κατάλληλη στιγμή, τότε δεν χάνεις απλά ένα τραίνο, αλλά μπορεί να χάσεις όλα τα τραίνα κι όλα τα πλοία κι όλα τα μέσα του κόσμου.
Κάτω από το βάρος και την αίρεση των ανωτέρω, θα ήθελα να καταθέσω μερικές σκέψεις – προτάσεις (κάποιοι μπορεί να πουν έκθεση ιδεών, δεκτό κι αυτό).
Η περιοχή μας θα βρεθεί πολύ γρήγορα αντιμέτωπη με το θέμα της μεταλλουργίας χρυσού και της εξόρυξης στις Σκουριές. Όλα τα σημάδια αυτό δείχνουν και οι συνθήκες, αυτή τη φορά, θα έχουν –εκ των πραγμάτων- αλλάξει.
Κυρίως αυτό είναι το θέμα που καθορίζει τον πολιτικό χρόνο. Η κοινωνία μας πρέπει να είναι έτοιμη και συντεταγμένη για να ανταπεξέλθει στις εξελίξεις που έρχονται.
Σε παλιότερες αναρτήσεις, αλλά και σε άλλες ευκαιρίες, ισχυρίστηκα ότι η θέση που μπορεί να συσπειρώσει την κοινωνία μας στον μεγαλύτερο δυνατό βαθμό, συνίσταται στην: «στήριξη της σημερινής μεταλλευτικής δραστηριότητας, με την μορφή που λειτουργεί σήμερα, αλλά αποκλείουμε την δημιουργία μεταλλουργίας χρυσού και κάθε άλλη επέκταση (βλέπε Σκουριές)».
Η ανωτέρω θέση μπορεί να δημιουργήσει συμμαχίες σε όλα τα χωριά του νέου μας Δήμου.
Ένα άλλο θέμα που θα καθορίσει την συνύπαρξή μας είναι οι κανόνες λειτουργίας του νέου Δήμου και η κατανομή των χρημάτων.
Για να ελαχιστοποιηθεί η καχυποψία και ο τοπικισμός, χρειάζονται καθαροί και προσυμφωνημένοι κανόνες και στην λειτουργία και στην κατανομή των χρημάτων.
Από την εμπειρία μας, στον σημερινό Δήμο Σταγείρων – Ακάνθου, θα ήταν καταστροφική η λειτουργία στην λογική του «ενός ανδρός αρχή». Φαντάζομαι ότι και στα άλλα χωριά του νέου Δήμου –εάν είχαν τέτοια εμπειρία- θα συμφωνούν ότι, αυτό είναι το πρώτο στοιχείο καλής λειτουργίας που πρέπει να διασφαλισθεί. Εάν ο Δήμαρχος δεν βοηθάει με την συμπεριφορά και την νοοτροπία του, τότε το παιχνίδι είναι χαμένο εξ’ αρχής. Θέλουμε λοιπόν άνθρωπο με δημοκρατική λειτουργία, ή τουλάχιστον που δεν έχει δώσει αποδείξεις περί του αντιθέτου, καθώς δεν είναι εύκολο να γνωρίζεις και πως θα εξελιχθεί ο καθένας. Πολύ σημαντικό ρόλο προς αυτή την κατεύθυνση –και όχι μόνο, βέβαια- θα παίξει και η ποιότητα των Δημοτικών Συμβούλων.
Η διαφάνεια στα χρήματα (έσοδα & έξοδα) είναι το άλλο σκέλος της εξίσωσης. Το κάθε χωριό πρέπει να ξέρει, ανά πάσα στιγμή, τι συνεισφέρει στο κοινό ταμείο και τι παίρνει απ’ αυτό. Η κατανόηση και η αλληλεγγύη μεταξύ των χωριών προϋποθέτει την διαφάνεια, το μέτρο και την λογική. Μπορεί και πρέπει να υπάρξει ένα συμφωνημένο ποσοστό ανακατανομής, ώστε να υπάρχει μια εξισορρόπηση μεταξύ των "πλουσιότερων" και των "φτωχότερων" χωριών.
Ευχής έργο επίσης θα ήταν η ανανέωση του πολιτικού προσωπικού, ώστε να απαλλαγούμε από κάποιους «Μαθουσάλες» που «την έχουν δει μόνιμοι εκπρόσωποι των συμφερόντων της κοινωνίας μας». Αν και οι γενικεύσεις είναι αυθαίρετες και άδικες για κάποιους –καθώς δεν είναι όλοι ίδιοι- μακάρι να μπορούσε να συμφωνηθεί ένα ηλικιακό κριτήριο ή ένα κριτήριο μέγιστης παραμονής στα αξιώματα –όπως το έκαναν στην αρχαία Ελλάδα. Π.χ. όχι πάνω από τα 50 ή όχι πάνω από δύο θητείες.
Βασικά όμως θα πρέπει ως κοινωνία να περάσουμε σε νέους ανθρώπους. Χρειάζεται μια νέα αρχή με ανθρώπους που δεν έχουν πληγώσει και δεν έχουν και σοβαρές αντιθέσεις και αντιπάθειες.
Ένα τελευταίο στοιχείο είναι ο τοπικισμός. Πρέπει να γίνει κατανοητό ότι στο νέο Δήμο, το ειδικό βάρος του κάθε χωριού είναι αρκετά μικρότερο από ότι ήταν μέχρι σήμερα. Η Ιερισσός, το μεγαλύτερο χωριό για παράδειγμα, που αποτελούσε το 1/3 του Δήμου Σταγείρων-Ακάνθου, θα αποτελεί πια μόνον το 1/6 του νέου Δήμου Αριστοτέλη. Είναι προφανές ότι δεν θα μπορεί να καθορίζει τοπικιστικά πράγματα με την ίδια ευκολία που –ενδεχομένως- να καθόριζε μέχρι σήμερα. Αυτό θα είναι εξυπνάδα να το κατανοήσουν όλοι. Όποιοι επενδύσουν στον τοπικισμό, και υπηρεσίες δεν θα προσφέρουν και στο τέλος θα χάσουν. Καλύτερα άξιοι και τίμιοι άνθρωποι στο τιμόνι μας, παρά συγχωριανοί που ξέρουμε ότι δεν έχουν τέτοια προσόντα. Προσωπικά δεν έχω καμία δυσκολία να υποστηρίξω και να συστρατευθώ με όποιον συνδημότη, από όποιο χωριό του νέου Δήμου βρίσκεται πιο κοντά στην παραπάνω θεώρηση.

13 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Ο αριστερός όγκος της ζωοτροφής είναι τα έσοδα της Ελληνικός Χρυσός και ο δεξιός τα έσοδα απότα ξενοδοχεία της Ουρανούπολης. Όλη η φασαρία ξεκίνησε γιατί ο αριστερός γάιδαρος(και όχι μόνο ως χωροταξική έννοια) ήθελε να τους φάει, και τους δυο,μόνος του. Αυτή είναι η πηγή του κακού...Εσύ Ιερισσός θα πρεπε να το είχες καταλάβει νωρίτερα. Και θα το καταλάβαινες, αν δεν διολίσθαινες, έστω για λίγο, από τον Σοσιαλισμό των ιδεών σου, στον Εθνικοσοσιαλισμό των τοπικισμών...

Ανώνυμος είπε...

Άσε τις εξυπνάδες διαχειριστή…
Από τις απαξιώσεις, τις προσβολές όλων όσων διατύπωσαν διαφορετική άποψη μέχρι την πολιτική των … ούρων το γύρισες στο βαλκανικό αμανέ και στο εμπρός της πατρίδος παιδιά. Θα δεχόμουνα όλα αυτά που προβάλεις στην παρούσα ανάρτηση αν η στάση σου (ως διαχειριστής blog) ήταν διαφορετική καθ’ όλη τη διαδρομή μέχρι τη ψήφιση του ν. σχεδίου, δηλαδή ενωτική ή έστω όχι τόσο ανάρμοστη.

ΙΕΡΙΣΣΟΣ είπε...

Παιδιά δεν ζητώ τον έπαινό σας για ότι γράφω, ούτε σημαίνει ότι έπαψα να υποστηρίζω την άποψή μου για το δικαίωμα της Ιερισσού να είναι έδρα του νέου Δήμου. Επιχειρηματολόγησα αρκετά άλλωστε, όλο το διάστημα, επί της ουσίας. Απόψεις καταθέτω και αν έχετε δικές σας καταθέστε τες (το blog ευχαρίστως να τις φιλοξενήσει). Τα υπόλοιπα είναι κακομοιριές και εντυπωσιασμοί ηχηρών λέξεων. Επι της ουσίας αν μπορείτε μιλείστε.

Ανώνυμος είπε...

EIMAI ENAΣ ΙΕΡΙΣΣΙΩΤΗΣ ΠΟΥ ΜΕΓΑΛΩΣΑ Σ ΑΥΤΟ ΤΟ ΤΟΠΟ. ΕΙΔΑ ΠΟΛΛΟΥΣ ΤΟΠΙΚΟΥΣ ΑΡΧΟΝΤΕΣ ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΤΑ ΧΡΟΝΙΑ ΚΑΙ ΕΧΩ ΜΙΑ ΜΙΚΡΗ ΓΝΩΜΗ ΓΙΑ ΤΟ ΤΙ ΠΡΟΣΦΕΡΕ Ο ΚΑΘΕΝΑΣ ΣΤΟΝ ΤΟΠΟ.ΚΑΙ ΕΠΕΙΔΗ ΚΡΙΝΟΝΤΑΙ ΟΛΟΙ ΕΚ ΤΟΥ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΟΣ ΕΝΑ ΕΧΩ ΝΑ ΠΩ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΕΠΟΧΗ ΓΙΑ ΠΕΙΡΑΜΑΤΙΣΜΟΥΣ.

ΛΑΖΑΡΟΣ ΞΥΔΟΠΟΥΛΟΣ είπε...

Αγαπητοί φίλοι,
Σε ανύποπτο χρόνο και πριν φθάσουμε να συζητούμε για τον "Καλλικράτη", είχα πάλι επώνυμα εκφράσει την πάγια θέση μου ότι τα ζητούμενα στις συνενώσεις είναι: η κοινωνική γαλήνη, η ισόρροπη ανάπτυξη, οι ικανότητες και το ήθος των ανθρώπων που θα κληθούν να διεχειριστούν τις τύχες του τόπου. Σήμερα αυτές οι αναγκαιότητες προβάλλουν περισσότερο επιτακτικές, ιδίως για την περιοχή μας που δοκιμάστηκε για πολλά χρόνια, από μια ιδιαίτερα έντονη τοπικιστική αντίληψη δύο πόλων, στο βορά και στο νότο.
Μακάρι, οι διαφορετικές θέσεις για μείζονα ζητήματα που αφορούν τον προσανατολισμό της ανάπτυξης στην περιοχή μας, να ήταν τα κυρίαρχα.
Δυστυχώς όμως, κάποιες φορές-όχι λίγες-, αυτή η διάσταση πέρασε σε δεύτερη μοίρα...
Αυτοί που γνωρίζουν τη σύγχρονη πολιτική οικονομία, θα μας έλεγαν ότι η φύση, η εργασία (ακόμη και με τη μορφή παρεχόμενων υπηρεσιών), το κεφάλαιο, ο πολιτισμός και η διαχείρηση του περιβάλλοντος και τα τελευταία χρόνια οι νέες τεχνολογίες, αποτελούν τους πυλώνες πάνω στους οποίους μπορεί να στηρίζεται η ανάπτυξη ενός τόπου.
Ο δικός μας τόπος, ο νέος Δήμος, διαθέτει πολλές από αυτές τις προϋποθέσεις και ένα ανθρώπινο δυναμικό που μπορεί να σταθεί με αξιώσεις στις σύγχρονες απιατήσεις.
Αδικείται όμως, όταν εμείς οι άνθρωποί του, αναλωνόμαστε σε στείρες και πολλές φορές ανούσιες αντιπαραθέσεις, που για κάποιους άλλους θεωρούνται πολυτέλειες...
Οι συζητήσεις που θα πρέπει άμεσα να ξεκινήσουν μέσα σε πνεύμα κατανόησης και διάθεσης για συνεργασία, δεν αφορούν το παρελθόν. Η ανάπτυξη και οι αξιοποίηση όλων των διαθέσιμων πηγών πλούτου σε χαλεπούς καιρούς και με αβέβαιο οικονομικό αύριο, δεν αφήνουν περιθώρια αντιπαραθέσεων, καθυστερήσεων, παλινωδιών που σημάδεψαν το χθες. Δεν έχει νόημα η συζήτηση, όταν διαπραγματεύεσαι το παρελθόν.
Το μέλλον ανήκει σε κείνους που το προετοιμάζουν.
Ευχαριστώ για την φιλοξενία
ΛΑΖΑΡΟΣ ΞΥΔΟΠΟΥΛΟΣ
πρ.Κοινοτάρχης Στρατωνίου

Ανώνυμος είπε...

Αν είναι δυνατόν μέσα σε τόσο μικρό χρονικό διάστημα να αλλάζεις άποψη "για το καλό του τόπου". Εδώ και 1 μήνα(ίσως και παραπάνω) έχεις γράψει απίστευτα κείμενα εναντίον όσων ήθελαν την Αρναία για έδρα του νεοσύστατου Δήμου. Τώρα εντελώς ξαφνικά μιλάς για ενότητα και διάφορα τέτοια!Νομίζεις ότι όσοι έγραφαν εδώ μέσα και είχαν αντιπαρατεθεί με σένα προσωπικά ή οποιονδήποτε άλλο μπορούν έτσι ξαφινικά να συνεργαστούν?Αυτά τα πράγματα θέλουν καιρό! Τίποτα δεν έχει τελιώσει διαχειριστή...το ότι έγινε έδρα η Ιερισσός δε σημαίνει ότι όλα πλέον είναι εντάξει και θα προσωρήσουμε μαζί!Αυτό δεν γίνεται!Αν γίνει θα σημαίνει ότι κάτι δεν πάει καλά.Κάποιος θα προσποιείται και αυτό θα έχει καταστροφικές συνέπειες στο μέλλον. Γι'αυτό άσε τα ενωτικά άρθρα και γράφε για την Ιερισσό.Την ενότητα άστην καλύτερα!Δε σε παίρνει!!!

Ανώνυμος είπε...

Λάζαρε επειδή δεν πήγα πολλά χρόνια στο σχολείο και δεν καταλαβαίνω πολλά από αυτά που γράφεις πες το απλά.
Να ανοίξουν οι σκουριές ή όχι.
Να γίνει η μεταλουργία χρυσού ή όχι.

ΛΑΖΑΡΟΣ ΞΥΔΟΠΟΥΛΟΣ είπε...

Αγαπητέ φίλε 5:38
Υπάρχουν και σχολεία δεύτερης ευκαιρίας....
Φιλικά
ΛΑΖΑΡΟΣ ΞΥΔΟΠΟΥΛΟΣ

Ανώνυμος είπε...

Λάζαρε φοβάσαι να απαντήσεις ευθέως και πουλάς πνεύμα?
Τόσο δύσκολο σου είναι να πάρεις ανοιχτά θέση?
Οσο για τα σχολεία δεύτερης ευκαιρίας δεν θα το σχολιάσω αλλά μην το ξαναεπιχειρήσεις.

Ανώνυμος είπε...

Μια θέση έπρεπε και πρέπει να είναι όλων για τον ΚΑΛΛΙΚΡΑΤΗ και όχι μόνο:

Ας στέκονταν στο ύψος των περιστάσεων Πολιτικοί, Αυτοδιοικητικοί και λοιποί και τότε κανείς δεν θα είχε αντίρρηση για όποια έδρα και αριθμό Δήμων, αφού αυτά θα ήταν αποτέλεσμα συζήτησης και συνεργασίας καθαρής χωρίς κρυφές σκέψεις και υστεροβουλίες. Όταν όμως στη Χώρα μας πολιτική σημαίνει άλλα να σκέφτεσαι, άλλα να λές και άλλα να κανεις, τότε να μην απορούμε για τίποτε. Τώρα μάλιστα την πολιτική άρχισαν να την αποκαλούν μαγκιά. Να μην παραπονιούμαστε λοιπόν για τίποτε μια και όλοι θεωρούμαστε μάγκες, ειδικά στη Χαλκιδική που δεν έχει... τραίνο. Έτσι οι πολιτικοί μας είναι εμείς και εμεις εκείνοι. Να μας χαιρόμαστε.

Ανώνυμος είπε...

Καλη η πρωτοβουλία,"ΙΕΡΙΣΣΟΣ", αλλα πρεπει να την πάρει καποιος που πιθει για τις προθεσεις του. ΚΙ εσύ δεν πιθεις!Ουτε και κανενας φανατικος των δυο ακραιων αποψεων.Βρητε τριτη -ενωτικη λυση.

ΙΕΡΙΣΣΟΣ είπε...

Αγαπητέ ανώνυμε 05 Ιουνίου 2010 7:11 μ.μ.
Δεν έχω πάρει καμμία πρωτοβουλία, γι' αυτό και δεν έχω κανένα ζόρι να πείσω κάποιον. Τις απόψεις μου καταθέτω (χωρίς φόβο, αλλά με πάθος) και επιπλέον δεν φιλοδοξώ να έχω και κανέναν ρόλο. Αν είχα τέτοιες φιλοδοξίες, θα "φρόντιζα" να μην "κάνω την λάντζα" και να έρχομαι σε αντιπαράθεση και πόλεμο με μύριους όσους. Ξέρω πως παίζεται το παιχνίδι, αλλά δεν ενδιαφέρομαι. Άλλωστε στο παρελθόν έκανα επιλογές, που μπορεί να προχώρησαν ένα βήμα τότε την υπόθεση του Δήμου μας (κατά την εκτίμησή μου πάντα), αλλά κατόπιν την πήγαν δυό βήματα πίσω (ξανά, κατά την εκτίμησή μου). Αν όμως συμφωνείς με τον προβληματισμό μου, ανέλαβε εσύ την πρωτοβουλία.

Ανώνυμος είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από έναν διαχειριστή ιστολογίου.