Μωραίνει Κύριος όν βούλεται απωλέσαι

Η πρόσφατη εξέλιξη στο Δημοτικό Συμβούλιο για την ψήφιση του προϋπολογισμού (όπου δεν προσήλθαν οι 6 από τους 10 Δημοτικούς Συμβούλους της πλειοψηφίας), αν και πολλούς εξέπληξε και άλλους τους αιφνιδίασε, εν τούτοις δεν ήταν κεραυνός εν αιθρία για κανέναν απ’ αυτούς που στοιχειωδώς παρακολουθούν τα του Δήμου μας. Η απουσία ήταν μια ανώδυνη μορφή αντίδρασης, καθώς θα μπορούσαν να προσέλθουν και να καταψηφίσουν τον προϋπολογισμό καταθέτοντας παράλληλα τους λόγους της καταψήφισης, που δεν είναι άλλοι από τον τρόπο λειτουργίας του Δημάρχου.
Κι εδώ είναι ο πυρήνας της όλης υπόθεσης. Η συμπεριφορά του Δημάρχου, που νόμισε πως εξουσιάζει τους Δημοτικούς Συμβούλους της παράταξής του και μπορεί να τους κάνει ότι θέλει παρά την βούληση και τις αρχές τους, οδήγησε εδώ. Αιτία είναι η έλλειψη πολιτικής παιδείας εκ μέρους του (ο άνθρωπος δεν γνώριζε στοιχειωδώς ούτε πως λειτουργούν τα όργανα σε ένα απλό σωματείο, σε μια συνέλευση συλλόγου) και νόμισε ότι μπορούσε να «νομοθετεί» και να κάνει ότι γουστάρει.

Όμως η υποτίμηση των συνεργατών, η απαξίωση, η αχαριστία απέναντι σ’ αυτούς που τον βοήθησαν να ανέβει στην καρέκλα που κάθεται, ο αυταρχισμός, ο παραγοντισμός, οι μεθοδεύσεις, το ψέμα, η μυστική διπλωματία, συσσώρευαν σιγά-σιγά την δυσαρέσκεια που ήρθε και εκδηλώθηκε –κάπως αργά ίσως, αλλά εκδηλώθηκε- με την απουσία 6 δημοτικών συμβούλων από το Δημοτικό Συμβούλιο της Τετάρτης 16-12-09, για την ψήφιση του προϋπολογισμού.
Αν και η αντίδραση θα μπορούσε -και θα έπρεπε- να είναι ισχυρότερη, αν καταψήφιζαν τον προυπολογισμό και κατήγγελαν την συμπεριφορά και τον τρόπο λειτουργίας, εν τούτοις ήταν ένα ισχυρό ράπισμα στον Δήμαρχο και σ’ αυτούς που εξακολουθούν να τον στηρίζουν και να τον υμνούν. Όταν σε αμφισβητούν 6 από τους 10 δημοτικούς σου συμβούλους, ενώ οι 4 που φαίνεται να μην σε αμφισβητούν, είναι αυτοί που είναι διορισμένοι στα οφίτσια και πληρώνονται από τον Δήμο, τότε υπάρχει πρόβλημα. Και ο πιο καλόπιστος οφείλει να σκεφτεί και να εξηγήσει, πως είναι δυνατόν έξι δημοτικοί σύμβουλοι, που σε άλλα σοβαρά θέματα του Δήμου έχουν διαφορετικές τοποθετήσεις, συνταυτίζονται και αντιδρούν. Ή πρέπει να είναι όλοι τρελοί, ή πρέπει να έχουν δίκαιο.
Άλλωστε ποια διέξοδο είχαν, πως αλλιώς τους έμεινε να αντιδράσουν, αφού ο αρχηγός δεν έκανε προσυνεδριάσεις, δεν συγκαλούσε ποτέ συνέλευση της δημοτικής παράταξης (όλου του συνδυασμού) για να ακουστούν οι απόψεις, τα παράπονα, οι αντιδράσεις; Μόνο δεξιά κι αριστερά –στους παρατρεχάμενους- έλεγε πως δεν τους έχει ανάγκη, δεν τους θέλει για συμβούλους και άλλα γλαφυρά και πρωτότυπα.

Μια παροιμία όμως λέει πως: «στην θάλασσα αν κατουρήσεις, στο αλάτι θα το βρεις» και όπως φαίνεται ο κ. Μ. Βλαχόπουλος παρακατούρησε επί σειρά ετών και επί πολλών προσώπων. Ήρθε καιρός να γευτεί το αλάτι.
Από το βήμα αυτό, εδώ και πολύν καιρό, του προτείναμε να αποσυρθεί στο τέλος της τετραετίας διευκολύνοντας και τον κόσμο που τον στήριξε και προστατεύοντας τον εαυτό του. Δυστυχώς δεν μας άκουσε, ούτε περιμέναμε να μας ακούσει, είναι αλήθεια. Άλλωστε η όλη του διαχείριση είναι εξώφθαλμα δηλωτική ανθρώπου που θέλει να είναι ξανά υποψήφιος δήμαρχος. Μετά την συμπεριφορά και τις επιδόσεις της 2ης τετραετίας, αυτό, και πολύ θράσος δηλώνει αλλά και πολύν κόσμο εξόργισε.
Ο κ. Μ. Βλαχόπουλος το έχασε το παιχνίδι και ο τρόπος που αντέδρασε στο δημοτικό συμβούλιο, εκτός από απώλεια ψυχραιμίας και αυτοσχεδιασμό, δείχνει ότι δεν έχει την λεβεντιά ούτε την εξυπνάδα να το αποδεχτεί. Τρομοκρατήθηκε και άρχισε να κάνει ελαφρότητες, «διαγράφοντας» τους 6 δημοτικούς συμβούλους από τους 10 που έχει. Πέρα από το αστείο και το παράνομο του θέματος, θαυμάστε δημοκρατική αντίληψη και ευαισθησία. Ποιος διαγράφει ποιον; Αντί να παραιτηθεί που τον αμφισβητεί η πλειοψηφία των δημοτικών του συμβούλων, βγαίνει και ζητάει και τα ρέστα. Και το καλύτερο, έχει και σύμμαχο, τον σύμμαχό του από τα βατοπεδινά και εντεύθεν, τον μ’σάρκ’κου.
Κάνετε υπομονή αναγνώστες, θα δούμε κι άλλα επεισόδια στο σίριαλ.

ΥΓ. Αναγνώστης μας έγραψε ότι "το καλύτερο είναι ότι πρότεινε στην αντιπολίτευση να του δώσουν δύο ονόματα, το ένα να το κάνει πρόεδρο του Δημοτικού Συμβουλίου και το άλλο να το κάνει πρόεδρο της Δημοτικής Επιχείρησης Α.Ε".

Είπαμε, ο άνθρωπος νομίζει ότι είναι ο Λουδοβίκος ο 14ος (και βάλε). Νομοθετεί ο ίδιος όταν η νομοθεσία δεν τον βολεύει.